Ah sevda zalim sevda, yıktın gönül hanemi,
Bende bıraktığın yük, çekilmez bin katırla,
Kopardın yüreğimi, aldın gittin sinemi,
Nasıl boş bir dünyaya saldığını hatırla.

Her zaman içimdeyken, o en duygusal parçan,
Düştü yaban ellere, harcan güzelim harcan,
Senden çektiklerime dayanamazdı her can,
Yine de dememem bende, öldüğünü hatırla.

Çok iyi biliyordun, peşimde niceleri,
Dillerinde en tatlı, en süslü heceleri,
Telefon ederdiler, gündüz ve geceleri,
Senden kopmadığımı, bildiğini hatırla.

Bizim okulda derdin, âşık sana iki kız,
Derdim ki bu dünyamda, sensin yegâne yıldız,
Onlara kardeşim de, olsunlar bana baldız,
Ne kadar neşelenip, güldüğünü hatırla.

Nasıl bir özveriyle âşık olmuştum sana,
Ama küstüğün zaman, hançer saplardın bana,
Çılgınlaşır uyardım, her yerine uyana,
Moral bozuk yüz asık, dolduğunu hatırla.

Barıştığımız zaman, sorar beni yoklardın,
Gizlemeden söylerdim, içerimi aklardım,
Senden başka herkese kendimi yasaklardım,
Beni nasıl huzurlu bulduğunu hatırla.

Senin de o huzurla, şevkle gülerdi yüzün,
Peteği süzer gibi damlardı her bir sözün,
Her halinden belliydi sevgiyle dolan özün,
O zaman nasıl mutlu olduğunu hatırla.