[ italik ]






Nedir bu aklımdaki bu içime çöken ne
Hiç acı duymuyorum çıldırmış olmalıyım
Hissizleşmişken böyle beni dibe çeken ne
Sonunda bahtıma baş kaldırmış olmalıyım



Ruhumun aynasından seyrederken alemi
Hedef alıp kalbime ateşledim kalemi
Kendi elimle yıktım kederimi elemi
Sanıyorum çilemi doldurmuş olmalıyım



Yeniden sevmek için unuttum çektiğimi
Affettim küstüğümü onardım yıktığımı
Kabul ettim bu aşktan namağlup çıktığımı
Kaderime halimi güldürmüş olmalıyım




Dönsen bile dalımda yaprak oynamaz daha
Kurudu da kayboldu gözlerimdeki vaha
Helallik de isteme gerek yok eyvallaha
Canda açan gülünü soldurmuş olmalıyım




Zor oldu izah etmek kendime hakikati
Kaldırdım aramızdan engeli barikatı
Kabullenmesem bile gidişinle firkatı
Aklıma doğru yolu buldurmuş olmalıyım



Göğsümdeki kesikten duygularım sızıyor
Kalem sevdayı değil ayrılığı yazıyor
Gözyaşımın selinde pişmanlığım yüzüyor
Sana dair her şeyi öldürmüş olmalıyım
[ /italik ]








.