loş bir mekân da
meçhul bir kadının dudak izi
kadehlerimize yapışan bir hasrettir bu
silemediğimiz
kan kırmızı



yine o düşsel şarkımız çalıyor
anlamını bir türlü çözemediğimiz
aşkın otantik yüzü
turnusol kağıdı mı ?




daha dün saçlarını kokladığım kadın
üzülürüm sahi değilsen
üzülürüm boşuna umut verdiysen
kulaklarıma kum doluyor
gözlerime çamur
hangi ceset yağmuru sevmez
kim bilir magmanın rengini



kahkahalarla doldurup kalemini
yeniden yaz atini
şair sizlersiniz
çise leyin bulutlar lütfen
eğer ben yağar sam sizden önce
sakın şaşırmayın
kusura da bakmayın
zira acelem var



bir kadın tasavvur etsem yeniden
kızıl dudağı Isparta halısından
teni ipek sarısından
gözleri boncuk mavisinden
zülfü gecenin en koyusundan
ve kadınların en vefalısından
değer mi ?
sizce yeniden sever mi ?



bırak kus sun iblisin fesat laneti üzerimize
taşınmaz yalnızlıklar kudursun
dayan yüreğim dayan
kaç yıl oldu ki içinde kaynamayan