Neydi suçum da , kendimi kendi Toprağımdan sürgün ettim
Anadan babadan yardan kardeşden uzak da hayatımı hiç ettim
Her geçen gün Koptu bağlarım eş dostla yalnızlığıma yalnızlık ekledim
Her sabah uyandığım da Yabancı bir Ülkede can sesi dinledim

İnsanı, yolu, dili yabancı ; suskun seneler nasıl geçti kimseye diyemedim
Bi Mehmet abim vardı geçenler de onu tabutla yurda yolcu ettim
O da her gün dönecem derdi, ailesine acı haberi açıpda veremedim
Bize o da nasip olurmu , yoksa yabancı toprakda yatmakmı var bilemedim

Ne yol kaldı gidilecek ne de sap olduk bi baltaya ,
Sebeler manasını yitirdi baktığım da ardıma
Taş durduğu yerde ağırmış , kapıldım gittim rüzgara
yaşar giderim de Bi bağda kalmadı tutan beni hayata

Gelirken buraya yabancıydım, şimdi yabancıyım döndüğüm de yurduma
Özenenler çok bana yaşantıma , bilmezler ki ben nasıl özenirim onlara
Bir kuru ekmek nerde olsa bulunur, Mutlu olmak değilmi asıl Dava
Çırpındıkça daha da batıyorum bir bataklık sanki hayat bana ....

Serhat Sezer 10.09.2018 [ italik ]