Gün gelir iyileşir kabuk tutar yaralar
Derde derman bulunur bunlar da geçer dostum
Sanma hep yüreğinde kalacaktır karalar
Ruhun güzel rengini sana da seçer dostum

Gözlerinde yaş ile mahzunca bakma öyle
Dertlerin deryasında sel olup akma öyle
Ne olursun canını yaktıkça yakma öyle
Her kişi ektiğini gün gelir biçer dostum

Mevsimler gelse geçse zemheri kışlarında
Kırılsa umutların sabrının taşlarında
Unutma her gecenin sabah oluşlarında
Umut yeniden doğar aydınlık saçar dostum

Sen gönlünü ferah tut niye ben deme sakın
İsyan etme ne olur etrafına dön bakın
Beklediğin vuslatın belki yarından yakın
Gönül bahçende güller elbette açar dostum

Ağlatanlar düşerken dilindeki ahına
Ruhun uyacaktır huzurun sabahına
Girince sende bir gün mutluluk nikahına
Yüreğin kanatlanıp kuş olur uçar dostum

Günahları toplayıp heybeye attıkları
Serilir önlerine yaşarken kattıkları
Gelip geçici handır uykuya yattıkları
Dünya kimseye kalmaz eden de göçer dostum...

Gülseren MORKAN