GİDERKEN
Ben giderken
Ardımda ne sinesi karanfil kokulu yar bıraktım
Ne bir yavuklunun yüreğine har bıraktım

Koşuşturmaca,saklambaç oynarken
Yada hindilerin peşinden koşarken
Düşürüp bulamadığım
Bir kaç gece gizlice ağladığım
Metal saplı çakımı bıraktım

Söğüt kabuğundan düdüğümü
Karpuz kabuğundan arabamı
Öküz niyetine koştuğum
Şimdi bin pişman olduğum
İri gözleriyle kurbağalarımı
Pancardan tekerlerimi bıraktım

Kişmişte,lokumda takasta kullandığım
Bir kucak pamuğumu
Altında hülyalara daldığım kayısı gölgelerimi
Anamın dizini
Babamın sabah sessizliğini sonlandıran
Tırpan dövmelerini
Testimdeki suyumu bıraktım

Ben giderken;
Çocukluğumun son demini
Gençliğimin çaylaklığını
Deli yüreğimin aylaklığını
Okul yıllarımı,
Kırık ve iyi notlarımı
Hiç kapağını açmadığım
Sayfaları matbaa kokan kitaplarımı bıraktım

Ben giderken;
Yüzümde gitmenin ağırlığını
Yüreğimin darlığını
Ellerimin amansız titremesini
Gözlerimin yalansız ağlamasını bıraktım

Ben giderken;
Anamın kırklı yaşını
Mis kokulu bozbaşını
Üzümlü aşını
Ardımdan ağlayışını bıraktım

Ben giderken;
Babamın çatık kaşını
Hasrete içten ağlayışını
Omzunda caketini
Başında kasketini bıraktım

Ben;
Ben gelirken;
Yüreğimin yarısını bıraktım

13/8/2018. H. Işık