Duyana zerrece yoksa yararı
Konuşarak yorma dili boşuna
Varsa çiçeğine konacak arı
Kul hakkı var kırma dalı boşuna

Kırığını sınıp kurarken denge
Gerek yok hayatta olmaya bilge
Hak edene, saçını yap süpürge
Nankörlere serme çulu boşuna

Almak istiyorsan hayattan zevki
Olmaktan uzak dur İblis’in peyki
Varsa menziline erişme şevki
Kargalara sorma yolu boşuna

Gönlünden geçeni almadan ele
Mutluluk düşlerken çektirse çile
Zehir ediyorsa anını bile
Akıllı ol verme yılı boşuna

Kulluk bilincinden olma müptezel
Cümle varlıkların canları özel
Elde değil onlar, dalında güzel
Eller için derme gülü boşuna

Onlar da bir canlı biz gibi tıpkı
Olsun canlıların yaşama hakkı
Semanın ipine sarıl sımsıkı
Dişi için vurma fili boşuna

Her adımda yükselmezse mertebe
Elde edilemez düşlenen rütbe
Götürmezse seni serabı Rabbe
Delibal’ım görme çölü boşuna

Celil ÇINKIR – DELİBAL