İstemem mihnetle sultan olmayı,
Vatanda bir geda olmak servettir...

Hırsın sınırını bilmez bir insan,
Kanaatsız hayat zulüm zillettir...

Düşman gölgesinde bal yemektense,
Bir kuru ekmeğim bana nimettir...

Haklı ezilirken gülerse Millet,
Bu halkın önünde acı zulmettir...

Garip çiğnenirken yerli yurdunda,
Ona kutlu yardım büyük hürmettir...

Yaban ekmeğiyle sultanlık satmak,
Arslan ekmeğine küfür etmektir...

Zulmete boynunu eğen alçaklar,
Hakkınız sürünmek , yada kötektir...

Boynunu eğersen zulmün ipine,
Canlı canlı bir kabire girmektir...

Ya yaşa insanca; onurla yücel,
Yada öl arslanca; hak kükremektir...

Dünya; bala konan sinek gibidir,
Lüzum dan fazlası inan külfettir...

Dünya malı balsa ; sende sineksin,
Bu can bu bedene bir emanettir...


Musa DOĞRUER(Teslimi)
16 Kasım 2015