Utanıyorum onlardan, dünyamızı dar ettiler!
Sardı bütün okulları, tesettürlü hep esrarkeş!
Ecdadımın örtüsünü, görseniz mundar ettiler!
Dinime ait ne varsa, benzettiler küffara eş…

Kim gerdi bu karartıyı, göz gözü hiç görmez oldu?
Şu kapkara bulutlardan yurda gam kasavet doldu!
Siyonist’in çarşafları, gezdi, tozdu bizi buldu…
Açın göğün perdesini, yeter artık, çıksın güneş!

Açsan n’olur, örtsen n’olur, Allah vergisi saç, deli!
Kılda keramet olsaydı, ayılar olurdu veli…
Yeni inmedi ki İslam, hepsi vardı çok evveli;
Kul hakkıydı haram olan, onu da çektiler peşkeş!

Kim eğitir, kim öğretir, küfür etmeyi ceddine?
Şu kara çarşaflıların, öz Ata’sını reddi ne?
Batıda Tuna nehrinden, doğudaki Çin seddine;
Türk’ün şanını duyurmuş, ona mı oldun tebelleş?

.....

Gireceğiz dediler hep, malum hocanın inine!
Girdiler Mehmetçiğimin, terütazecik kanına!
Bir köprüde denk getirip, kıydılar kesip canına!
Şimdi söyleyin bakalım, Kimmiş yurda dolan kalleş?

Karaman-2018/07

Halil Şakir Taşçıoğlu