Ey dizleri ağrılı, saçının tamamı kır,
Yaşlı ve yorgun adam; seni çağırır bozkır.
Sana uzanan dostluk eli geri çevirme;
Ne sevdiğini küstür, ne de kalplerini kır.

İnsanlıksa üst değer, insanlığın üstü ne?
Çıplak doğar ve ölür, toprak dolar üstüne
Üç kuruşluk menfaat için sürünenler var
Yalakanın dilinde eksilmez “Baş üstüne”

Helal lokmalar ile doymuş ise ilikler,
Ve onur denen iple örülmüşse ilikler;
İnsan güçlü olsa da kendisini kaybetmez,
Büyüğün karşısında ceketini ilikler.

Haddini bilmeyene o an olanlar olmuş,
Tatlı söz, tatlı bakış kalplere giden yolmuş;
Ele, dile ve bele sahip çıkamayanlar,
Sonradan pişman olup, kendi saçını yolmuş.

Yorgun yüreklerde aşk ilmek ilmek dokundu;
Yârin gözü, gönlüne şefkatlice dokundu;
Coşari sitem etme, küstürme sevdiğini,
Söylediğin acı söz gururuna dokundu.

İbrahim COŞAR