[ italik ]Düşlerin bile suskun kaldığı günlerde
Sen bütün kalbinle çığlık atıyorsun
Neden biliyor musun?
Gelincik çiçeklerinin açtığı topraklarda doğmuşsun çocuk
Toprağa isyanın bundandır
Umudunu yitirmemen bundandır

Dağlarında mor menekşeler açtığı zaman
Yapmacık olamaz ki gülüşlerin bilirim
Yürektendir, candandır

Bakmazsın karabulutların şımarık sarhoşluğuna
Bilirsin ki;
Ufacık bir yel çıktığında
Kaçışları, dağılmaları bir andır

Sıkı tut çocuğum sıkı tut
Sarıl umut ağacının gövdesine
Ve sen olanca hızınla bağırmaktayken
Sesin yankılansın dört bir yana
Öyle yankılansın ki çocuk
Çelikten kafesler bile
Yerinden oynasın

O ağaç ki çocuk o ağaç
Öyle bir kök salmıştır ki bu topraklara
Rengarenk çiçeklerin ortasında
Yıkılmaz bir kale
Hele bir bahar mevsimi gelsin
Nasıl coşar seyreyle

Hayat bu işte çocuk hayat bu işte
Teslim olmak yok kötü gidişe
Ekmeğin, aşın, yarının kadar
Kutsal olan yaşam kavgandır
Her şeyden daha değerlisi
Ve en önemlisi
Sağ olan candır.
[ /italik ]