biliyorum hüzün soluyorsun her nefes alışında
senin sularında alabora oluyorum biliyorum
doluyum ve çok eskilerden geliyorum
bana maval okuma
bütün senleri ezbere biliyorum



namluda sıkışmış mermi gibiyim
barut kokuyor icmal im barut kokuyor
ölümle kalım arasında mekik döküyorum



ey teknoloji harıkası
belli ki kızından güzel anası
şimdi susuyorsam
hep bana mı ödetilecek bu olanların faturası



vakit seni de beni de vurur
bir dipsiz kuyunun cinahında
yerleri öper
senet imiz,sepet imiz
oysa gözlerine tutkundu tüm renkler
hala yaşıyorlardı seninle olabilme umuduyla



artık ışıkları söndür
gülüşlerini ört üzerime
sana tutsak bulutlar
matem şeklinde şimdi
adeta küçük bir dokunuşu bekliyor yorgun damlacıklar



asma bahçeleri sanki yeşeriyor Babilde
iki can sanki hayat buluyor Maverahunnehirde
zamana kök söktürüyor yıllarca çalmayan bir saat
zalim değil ağızdan çıkan nakarat
bu kol kanat
bu sanat zalim değil


al git sevdalarını sabahlarımdan
kokularına söyle takaza yapmasınlar
çağlaların girmesin diyaframıma
biliyorum tam muhtaçken sana çekip gideceksin
ne günaha çağıran leblerinin
nede büselerinin izi kalacak yanaklarımda


nihayetin de gözlerimi yumup
ağlamayı öğreniyorum
ki bu yaşlar
heba edilmiş bir aşkın
boynunda ki kolyesi olsun