Vekil Suriyeli, öğretmen Arap…
Bu vatan kimin ki bir söyle yeğen?
Şu canım ülkemin, hali pek harap;
Nereye varılır, hep böyle yeğen?

Yakanın Arap’ı, ülkeme doldu…
Biz çiğnelendik o, baş vezir oldu!
Gelen aç Arap’lar, kaç fırın deldi?
Ne işler açtık gör, bir oyla yeğen?

Ne çabuk bozulduk, hani biz Türk’tük?
Biri, “böh” deyince, nasıl da ürktük!
Oysa Osmanlıydık, hem saf yörüktük;
Nereye varılır, bu huyla yeğen?

Biri Yahudi’nin, sözüne kanmış!
Türklüğü tarihten, silerim sanmış…
Bu ne kansızlıktır, sanırım donmuş!
Söner mi hiç Türklük, bir “duy”la yeğen?

Ülkeme parayla, güç, takat yetmez!
Satmaya kalkanlar, metelik etmez!
Namussuz Arap’lar, kovsan da gitmez;
Paklanmaz Arap’lar her suyla yeğen…

Öyleyse bir söyle, kimin bu vatan?
Toprağın bağrında, kim bunca yatan?
Kimin için şehit, düşmüş ki Atan?
Utanır olduk biz, bu soyla yeğen…

Karaman-2018/07

Halil Şakir Taşçıoğlu