Yağmur yağıyor ıslatıyor her yanı
Her yağmur yağışında ürpertiyor beni
O gün toprağa Düşen bir canın uğruna
Sanki acıları örtmek için düşer damlalar
Yağmur yağıyor Dağlara ovaya ve şehre
Şehrin sokakları gecenin karanlığında sessiz
Yürüyorum o sokakta yağmurlu bir gecede
Sensiz,Yalnız ve yağmur da ıslanmış
Hepimiz yalnız değilmiyiz yürürken hayat yolunda
Ömür dediğin nedirki milyonda bir damla
Yaşam dediğin damlanın yere düşüşü kadar
Mutluluk tohumun tarlaya düşüşü kadar
Geceler yağan yağmurda düşünürüm hep seni
Karanlıklarda kaybolan damlalar gibi sessiz
Bazen kabarır duygular yağmur seli gibi
Baharda ise düşen damlalar kadar zarif
Yine ben yağmurda yalnızlıktan korkarım
Yıldız gibi kayıp gidince insan yok olunca beden
Yağmurlu bir günde ölen insan ruhuda neden
Bana daha hüzünlü, daha acı verici gelir bilmiyorum
Yağan yağmurda Mezara dökülen toprak
Daha çabuk örtüyor mezarı unutturuyor acıları
Sigaranın dumanı yalnızlıkta nasıl oluyorsa buram buram
Hava yağmurlu insan yalnızsa daha çok ıslanıyor duygular
Yağsın ister baharda,isterse sonbaharda ıslaklık aynı olur
İkiside hüzünlü ikisinde de yalnızlık hissedilir çok yaman
Varsın bugünde yağsın yağmur ölüm hak olduğu gibi
Gariplerin evinde farklı görünür yağınca yağmur
Zenginin bahçesine yağınca Toprak nemli ve hoş kokulu
Akan Fakirin çatısı değil,gözlerinin yaşı da sel olur gider
Yağdığında yağmurlar yalnız eşyalar değil umutlar da ıslanır