sisler içinde
mavi ıssızlıkla geliyor gece
kirli pencereleri örterken zaman
örselenmiş parıltıları var ışığın
bazı şeyler tarifsiz
sarsılıyor tin



hasarlı köşe başlarında hayatın
hiçliğin kalbi çoğalıyor şimdi
sevgilim! bir bebek büyüyor yüzüme
yüzümde mor çiçekler sarı yapraklar
uçan bir tüyün hafifliğinde düşünceler
savruk fırtınalar



sürükleniyor yaşam
uzun bir yolun sert rüzgârlarında
mutlu yaşayan bir çiçek görmedim
sevgilim! sevgilim beyaz bir atın ruhu
boynu bükülen ezilgen başakların eşliğinde
atlıyor yılların kısa yapraklarından
gizleniyor bir mayın tarlasında
ah! ekin kargaları


yoksa
çilem siz misiniz?



her- gün- yanıyor
siyah beyaz bir unutkanlığa
usandım yeni hayaller
fidelemeye



vuruldu
gerçekliğin yalanları
sevgilim! sevgilim! çılgın akıntılarını ruhumun
kalbimin uğultularını duyamazsın
köpüklü okyanuslar, nehirler gibi bulanığım
artık ölü bir tohumun gizlerini
üflüyorum sonsuzluğa



sensizliğe, ıssızlığa



bazen masallar da tükenir
şimdi yıldızlar bulutlar güneş kadar özgürüz
aşkın canı cehenneme…











ayşe uçar
24.06.2018