oyuncak tren döner durur raylarda
ellerin çiçek topluyor
budur seni sevme bahanem
ulaştığın istasyonlar çiçekli olsun sevgilim

hint gece müziği dinlerim
önemi olmayan küçük yanlış anlaşılmalarla dolu hayat nasıl olsa
requemler okurum gül ışık pencerelerde ölenler için
bir kaç parça eşya aldım ufak bir valiz
bir yolcu var içimde
birazdan sınır kentlerinden çıkacağım

yarı karanlık bir tren kompartımanında
düş kırıklarının kitabını okuyorum
başı boş bir yolculuktan notlar alacağım defterime
asla bir geleceğe sahip değilken hayaller
teneke trenlerle oynuyorum
bistrolarda bir adamım bile yok
asmakatlarda müdavimim
bir yolcu var içimde
birazdan sınır kentlerinden çıkacağım

seninle karşı karşıya duran iki uçurumuz
kozmopolit tutkularla dolu
ironik bir öngörü fısıldıyor bize yaşamı
arafta kalmış bir bilinç
gecenini senfonisi
ağır ağır açılan bir yelpaze
yaşamak garda bir peronun yalnızlığı içinde
onurludur ekmek çalmaktan

benim törelerim yalnızlığın töreleri
insanların koyduğu töreleri bilmem

“tanışın varsa işin kolay
adamım olur”,
“yeğenim olur”,
“köylümdür”,
“ahbabım olur”

esiyor nepotist rüzgarlar durmadan
bir yolcu var içimde
birazdan sınır kentlerinden çıkacağım

Ömriye KARATAŞ
17.06.2018