NE GÜLDÜM NE AĞLADIM
Gözlerimin önünden bir ömür geldi geçti
Ne güldüm doyasıya, ne de çağlayabildim
Bilemedim ki bana kimler ne roller biçti
Ne güldüm doyasıya ne de ağlayabildim

Ne garip fırtınaydı sensiz harcanan yıllar
Bir noktaya gelince duruyordu akıllar
Tüm tadını yitirdi aşk tadı veren ballar
Ne güldüm doyasıya ne de ağlayabildim

Türküler yarım kaldı düzen tutmadı sazlar
İhanetten sayıldı o cilveler, o nazlar
Adın geçen şarkılar dilde birer avazlar
Ne güldüm doyasıya ne de ağlayabildim

Biliyordum seninle her şey başka güzeldi
Dile düşen sözcükler bizim için özeldi
Bir büyük aşk yaşarken, tüm duygular ezeldi
Ne güldüm doyasıya ne de ağlayabildim

Şiirlerin içinde her bir tema hep sendin
Bu inançla yaşadın nice güçlüğü yendin
Anlamadım ne oldu ? Neden bana gücendin
Ne güldüm doyasıya ne de ağlayabildim

Tüm övüncüm, güvencim bir anda ters yüz oldu
Kırıldı umutlarım her bir şey dümdüz oldu
Tükendi bahar yazım, tüm mevsimler güz oldu
Ne güldüm doyasıya ne de ağlayabildim

Zamansızca gücendin, biz de çaresiz kaldık
Gerçekleri kaçırdık bomboş düşlere daldık
Dostelini tutarken, dilde dudakta baldık
Ne güldüm doyasıya ne de ağlayabildim