Ayrılık acıtır, geldiği zaman,
Vakti gelince yarını beklemez.
Acısı kalbine değdiği zaman,
Gözlerin ağlar yaşları dinlemez.

Sevda ümit verir,konduğu zaman,
Canansız güle uçmayı dilemez.
Felek ayrılığı yazdığı zaman,
Acılardan başka şarkı dinlemez.

Tohum çatlar bahar gördüğü zaman,
Bağrını yarar toprağın üzülmez.
Ağlarken bebekler doğduğu zaman,
Gözyaşları anneleri dinlemez.

Meyveler dalında olduğu zaman,
Düşer daldan yere, kışı beklemez.
Gelinin arabası geldiği zaman,
Gözyaşı alkışlarını dinlemez.

Ağaç büyüyüp köklendiği zaman.
Fırtınaya karşı durur devrilmez.
Asker pusulası geldiği zaman,
Hasret acısı sevdayı dinlemez.

Filizler topraktan çıktığı zaman,
Emek vermeyince kendi büyümez.
İnsanlar rızkına koştuğu zaman,
Düşer acısı gurbette dinlemez.

Hakkın emri vaki olduğu zaman,
Canlar kafesinden uçar beklemez.
Vakitler gelip de dolduğu zaman,
Özler ağlar iken derman dinlemez.