İçimde savurur beni, yine deli fırtınalar
Neden hep kıştayım uğramaz oldu bahar?
Bir nefes üflesen de dökülse içime har
Üşümese daha fazla sana tutsak hayallerim.
***
Kanat gersem gökyüzüne yitik atlasa
Niçin mecnun çöllere sürüklendi boğuldu yas’a
Serpildi bir kuyuda aşkı hicran kalben devasa
Karanlıklar bana ferman taşıyamaz ellerim.
***
Hadi göçelim dergâhına bırakma tut ellerimi
Aynı dilden çalıp söyleyelim ister kanat yüreğimi
Esir oldum lal bakışına, şimdi göremem meleğimi
Zindanına çerağ yakar, güneşim bellerim.
***
Hani bir sevda yüklenmişti mısraların dili
Hani bir kıvılcım tutuşturuyordu sevdalı türküleri
Hani seninle paylaşmıştık bölüşmüştük hasreti
Yağmura teşne toprak gibi seni Rabbimden dilerim.
***
Hani darası alınmış bir söz derler, dökülen mısralara
Hüznüm acılı yanardağ, mevsimim dönmedi bahara
Bir umut türküsüydü yaralı yüreğime, attığım o nara
Her sözün kurşun yarası bana, yine kesilmedi ümitlerim.
***
Sızlar mı? Kemiklerim yerine mezar taşlarım
Kan terliyor hicranlı vadi de efsunlu bakışlarım
Çöl yaksa ne fark eder zaten ağılı bakışların
Ölüm fermanımı imzalayan esrarlı gözlerini özlerim.
***
Bak görüşemiyoruz her seferinde farklı bir dalga
İstersen beni hatırlamaya çalış, kalbime bir dalda
Dünya telaşesi ağır basıyor herkes farklı kavga da
Ben hicrana karışan, karşılıksız aşkımı neyleyim.
***
Şimdi hayatın son durağındayım ölüm kokan vadide
Artık, kimse bana ilişmesin, kimse etmesin rencide
Koklamaya kıyamadığımdın, öyle bir çiçektin nadide
Mevsimim döndü bahara, ama rengi soldu çiçeklerin.
***
yusuferdoğan