[ italik ]



yürümeden koşmadan
bir nabız gümbürtüsü patlamadan
kafana takma…
bir kere daha mavzerin namlusunu kendi şakağına daya
tek bir kurşun sesinin kısa yankısı duyulsun
ne var ne yok dört bir yana saçılmadan
her şey bitmiş olsun




*



bir tarafa sıyrılan bulutların arasından gökler aralanır da
uzun zaman üzerine yeniden görünür soğuk derin bir mavi
en karasevdalılarının bile kayıtsız kalamayacağı bir berraklık göklerin rengi
ilk fark ediş
beyazlar başka bir beyaz
maviler başka bir mavi

saf ruhun beyaz yelkenleriyle donatılmış
gemisiyle varlık okyanusunun sonsuzluğuna açılan...
söylenen şarkılar derin anlamına çok uygun düşmekte zamanın
kafana takma




*



kalbim sıkışıyor bazen
bazen bir veya birkaç sızı geçiyor evinin yakınından
bazıları eskiden olduğu gibi sivri uçlarını değdiriyor
bazıları hiç değişmemiş, eskiden nasılsa şimdi de öyle
ücra ve sessiz yerlerde

kim öle kim kala
sonraki mevsimlere kim erişir bir daha
kim bile …
kime nasip olur visal
kafana takma



*


göz alabildiğine uzanan düşlerin muazzam manzarasından çok etkileniyorum
tıpkı geniş bozkırdan oluşan bir tualin üzerindeki pek seyrek renk damlacıkları gibi...
yeşermiş, çiçeklenmiş
sonra güneş üzerlerine kurşun gibi iniyor,
sararıyorlar…
kısa süreli ilkbaharı görmek için
uzun bir yıl daha beklemek gerek
aynen geçmişin izleri gibi
terkedilmiş şehirler gibi



ah bir başarabilsem yazacaklarımı
evleri tutuşmuş felakete maruz kalmış bazı kelimeler
koro halinde bütün öfkelerini tekrar ediyorlar diyorlar ki
kafana takma …

*


redfer
[ /italik ]