Emanet canım olsan

-Yeşim’e-
Ben dumanlı yanar bir dağ olsam
başımı bürümüş sonbahar karım olsan
Sıcaklığmla erisen alatavbahar toprağı
Cemre suyu olup sızım sızım içime sızsan
Yeşim yeşim yeşerecek sonbaharım olsan

İçimin dolusu yağmur yüklü bahar bulutu
Çayır çimen, sarıcaçakır,kekremsi kekik olsam
Sen kanat açıp gelsen çiçek özümü bal eden
Üretken, sırrına erilmeyen kafkas arım olsan

Ben dilinmiş, malatyanın sarımsı zerdalisi,
Amasyanın alımsı,albenili bir elması olsam
Sen elmanın çekirdekli diğer yarısı olsan!..
Ben alev alev yanan ateş,sen harım olsan!..

Ben bu gözağrısından gözyaşı olup aktıkça
Sen göz pınarlarımı dolduran tılsımlı su olsan
Ben bir bahçe ağacı,sen dalımda çiçek açan narım
Yeşim yeşim yeşerecek saalkım saçak darım olsan !..

Ben umudumu tükettikçe,sen tükenmeyen umudum
Hiç solmayan çayır çimen yediveren pembe gül dalım
Kılcal damarlarıma değin kaplıca ılıklığında kanım!..
Hepsinden öte,yaradandan emanet olan canım olsan!.

Kendisiye onur,varlığıyla mutluluk duyacağıma
İnandığım bu günüm ve ömür boyu yarlarım olsan
Şu olsan bu olsan hep iyiden yana,güzelden yana
Doğacak her güneşe, yıldızlara uzunan rayım olsan

Dedik ya şu olsan bu olsan, hepsinden öte ve
özge sevdiğim yaradan'dan emanet canım olsan !..
Nisan 2003/ Cide