Yetti canıma fakirlik usandım senden.
Diyar,diyar savurdun beni fakirlik.
Bir lokma ekmeği çok gördün bana.
Ateşlerde yaktın,kül eyledin beni fakirlik.
*
Bu nasıl kaderdir benimi buldun.
Dertlerim çoğaldı,heryanım yaralar doldu.
Simsiyah saçlarım karbeyaz oldu.
Büklüm,büklüm kıvırıp çevirdin beni fakirlik.
*
Kimine verdin nimet savurur bilmez kıymeti .
Kimine verdin dert keder arsızdır almaz illeti
Bazısı arsızdır yakar verdiğin nimeti.
Benide yerden yere vurdun kahpe fakirlik.
*
Uzaklara düşürdün rızkım arar bulamam.
İçim ,içim hergün ağlamadan duramam.
Bu halimi kimselere bilemezki derman soramam.
Gözlerimden yaş eksiltmedin benim fakirlik.
*
El açıp dilendim fani kulundan.
Yüzüme bakmadan çekipte gitti.
Yalvarıp, yakardım gençlik çağımda.
Arsızlara el açtırdın beni fakirlik.

ÖMER TÜRK
01.03.2018