[ italik ]

Tepelerde sen varsın herşeyin faili sen
Mahkum olan benmişim peki bumu hakikat
Kalemimi kırdırdın fermandır diyerekten
Bir tek yalan benmişim peki bumu hakikat


Kafayı yedin dersin aklım başımda iken
Akıl kalır mı söyle böylesi dert çekerken
Terapi lazım şimdi vakit henüz çok erken
Kinle dolan benmişim peki bumu hakikat


İki kelama hasret sine abad yaşarım
İşittiğim sözlerle gördüğüme şaşarım
Hicrana tabi oldum saadeti boşarım
Sefa çalan benmişim peki bumu hakikat


Gündüzlerim kıymetsiz geceler hüzzam narı
Yitirdim son neşemi yitirdim şevki harı
İçimdeki bülbülün dinmezken ah-ı zarı
Zevk-i bilen benmişim peki bumu hakikat


Dilim bendime küser anar olsam adını
Meşk eyleyip keyifle düşleyince yadını
Kanatırım hoş kalan üç beş lafın tadını
Hicap kılan benmişim peki bumu hakikat


Delalet deryasında batıyorum an be an
Diyorsunki yetmez bu hep Kerem misali yan
Bu kadar entrikaya gayri dayanır mı can
Eden bulan benmişim peki bumu hakikat


Mehmet Kılıçel

Şiirimi güne laik gören seçki kuruluna,beğeni yorum yapama nezaketinde bulunan siz şiir yürekli arkadaşlarıma teşekkür ederim
Selam ve saygılarımla