Ebediyete intikal eden bütün anneler ışıklar içinde uyusun.

ANNE

daha dün gibi gidişin anne
ne zormuş meğer
insanın bir yarısından ayrılması
öbür yarım sensiz
bir başına kalmışım anne

dün gibi dedim ya
biliyor musun
yüzüme baktığında
gülen gözlerin hep aklımda anne

sancım da olsa
sana sarıldığımda bütün ağrılarım dinerdi
acaba
topraklar ben gibi sarılıyor mu sana
öyle candan öyle sıcak anne

saçımı okşayışın
canım yavrum deyişin çınlıyor kulaklarımda
bir hasret ki çörekleniyor sol döşüm altına
meğer nasıl da doluymuş yaşam seninle anne

ve ölüm
nasıl da soğukmuş
sol döşüm gibi
gittin gideli buz kesmiş odamın duvarları anne

toprak anadır derlerdi inanmazdım
bu yüzden mi evladını terkettin
bu yüzden mi toprak anaya gittin

herkesin bir annesi olmalı elbet
sen gittin
toprak ana sevindi
evladına kavuştu diye

ama ben sensizim
mekanın cennet olsun
ışıklar içinde uyu anne

Efkan ÖTGÜN[ italik ]