Ayaklarımın toprakla kavuştuğu yerde adın
Arka arkaya çoğalarak gelen gölgen
Güneşin çizdiği yol/da



Alınteri ve
Parmaklarının ucundan akan mürekkep kanı
Deli deniz gibi coşarken bütün yaşamadıklarıma
Her şiir bir fidan eker ayak izine
Dön de arkana bak
Dünya seninle güzelleşir
Papatyalar açar günün en kuytu yerlerine
Sürgün edilirken gözlerine
Maviye çalan yeşil örtüdür
Içimde büyüyen orman





Gittiğim noktada uzayan yol
Dar kalıplara sığmazken
Dudaklarının sıcaklığıyla sar çocuk yüzümü
Eksiksiz kurulsun sevda
Sonsuz yürüyüşe




Islak kıyılar şimdi
Hiç kimsenin gidemediği yerlerde
Düşlerimdeki uzaklık özlemi
Kulaklarıma ses
Duyuyorum
Kim olduğumu biliyorsun
Pencere önüne koyduğun çiçeği
Gökyüzüne astığımız gerçeği
Bir tutku savaşının içinde





Üşümesin ayakların
Suyun akışına dalan saçaklar
Bizim hikayemiz
Uzun uzun düşünmeye başlamadan seni
Az otursak mı şuraya sevgilim
Çok yoruldum
Bir kuşun kanadını öper gibi öpeceğim seni





Ruhunun haritasında
Çocuklardan sonra kalan özlemim saçlarına
Beni almadan gitme
Güçlü bekleyiştir direnmelerim
Sezgilerin duyuşlarında
Ki
Her yanımı seninle keşfediyorum
Uzun uzun ezberlemek bakışlarını
Ağır ağır inerken bir çarşafın kenarından
Ayaklarınla yürümek
Seni






[ italik ]