Hasretin büyüyor, geçtikçe yıllar,
Ümidin tükenip, bittiği yerde.
Erdikçe menzile, uzuyor yollar,
Özemin toplanıp, gittiği yerde.

Ne senden bir haber, ne selam geldi,
Benimdir sandığım, bana bir eldi,
Gözümden akanlar, yaş değil, seldi,
Özemin toplanıp, gittiği yerde.

Çaresiz bıraktın gör şu hâlimi,
Tanıyamaz oldum, ben cemâlimi,
Kimlere açayım de, melâlimi?
Özemin toplanıp, gittiği yerde.

Yıllarca aradım, bir adresin yok,
Kalbim bir virane, dert ararsan çok,
Sîneme bıraktın, sen binlerce ok,
Özemin toplanıp, gittiği yerde.

Şimdi tutunacak bir dal ararım,
Sana uzanacak bir yol ararım,
Dosta sarılacak bir kol ararım,
Özemin toplanıp, gittiği yerde.

Gel de bağrımda es, bahar rüzgarı,
Ruhûma ilaç ol, çektirme zârı,
Ne olur bul getir, o nazlı yâri,
Özemin toplanıp, gittiği yerde.
Dertlerin tükenip, bittiği yerde.
Muzaffer KÖNDEL