[ italik ][ikiyanayasla]
sanma ki sanık gözbebeklerim
gördüm çıplak gerçeği
...... sordum sonsuz geleceği

bakışlarım kâhin gözü
... bir gün uyanır yeryüzü
...... bir yere yazın bu sözü


sür mavzere mermiyi ama
dur..
kulak ver sesine ozanın;
geçmişi görür o, geleceği bu günü

işitir kulakları yaşlı ağaçların
sözlerini kadim rüzgârın
yağmurlar yarın


gözyaşı içinde
düşkün ruha seslenir
yıldızlar da tutuşabilir
ışıklar kutuplara hükmedebilir
ve belki bit pazarına nur yağabilir


"bu yıldızlı zemin
bu ıslak kıyı
tan vaktine kadar senin..."



deniz kıyısın da kalmışım tutsak
yıldızlı kıskançlık bekliyor beni
üşümüş, ağarmış
ağlayarak
işitiyorum eski zaman aşkların sesini


gecede zincire vurulmuş
mutluluk
doğurabilirmi sabahın bakire gençliği


ruhumu sarıp sarmalayan
bu paslı zincirleri kır
özgür aşkı tutsak kılan,
seni kibirli seni bencil sonsuz yıkım...