18.1.2018 02:02:02
Gel ey gönül gel
sen olsun ümidi üzme
Ümit ki varlığın özünde
gör bak her kara kış
nasıl korur baharı sinesinde
Tohum
savruldu mu toprağa
alır kara toprak onu koynuna
her birini ayrı ayrı
kokusuyla rengiyle biçimiyle
geçmişiyle geleceğiyle
uyutur bir gizde
Gel ey gönül gel
sen olsun ümidi üzme
Dert dermanın peşinde
deva bulunmanın hevesinde
yağmur bulutun özünde
hayat başlı başına bir bilmece
Alkış
alkış üstüne alkış düşünene
düşünüp de akıl edebilene
çocuk saflığında kalmış
o arı duru aslan
yüreklilere
tly