MEAL 2
يَا أَيُّهَا الْمُدَّثِّرُ ﴿١
74/MUDDESSİR-1 (Meâlleri Kıyasla): Yâ eyyuhâl muddessir(muddessiru).
***********

Gökler sanki sekar-a o an melek görünür
Peygamber bile korkar esvabını bürünür
Koşar evine gider örtün örtün beni der.
O haşmetli sultanın her yerini örterler.
Ben bunları yazınca diyecektir ne tuaf
Hala anlamadıysan alınan nefes israf
Zahir perestte bakıp insanlar hodgâm olmuş
Kafa beton yığını üstüne sinek konmuş.
O münevver insana çizildi bu kainat
Bu değilmi görünen en güzel hüsnü sanat.
Dünya ahiret için istediğin mukâfat
Hilâfet-i arziye Kur'an dadır şefaat
Bu nüsna-i kübrayı ben şairliğe vurdum
Ebedi hakikatın ahengini duyurdum
Dolaş şu kainatı yıllar yılı durma gez
Dün nasıl bu gün nasıl yarın yine değişmez.
Bazen kayar kıpırdar zemin üstünde taşlar.
Rüzgar halay çekerken Yagmurcuklar alkışlar.
Ey dağlar taşlar sizde alkışlayacaksınız.
Akışlamayanlara gözmü yumacaksınız.
Bu dünya seyatından insan kendi mesuldür.
Nefsi bir yere bağla bağlayamazsı usüldür
Bu yol öyle bir yol ki nefis ile yürünmez
Yıllarca omzundadır istesende görünmez,
Verirsin yetinmez ki yırtılmış karnı azla
Ayarı bozmadan ver ne eksik ne fazla
Uguldaşır içinde aslan olur hayalin
Koltukların kabarır belli olur ahvalin.
Kafanı kuma soksan kuyrugun titreyecek
Ne malın nede mülkün seninle gitmeyecek
Kefil kabul etmezler orda olacak asıl
Ölüm var en sonunda öleceksin velhasıl.

HARUN YILDIRIM