öylesine bir sis ki
inmiş pencerelerine evlerin
ağaçlarda örtüsü hüznün
kendine sarınmış yoldan geçenler
sanki birazdan dal sanıp omuzlarını
bir çift güvercin konacak


hiç yaz gelmeyecek gibi sevdiğim
mavi şalı akşamın
bir köşeye kıvrılmış
uykuya dalacak belli


gözleri kapanıyor gecenin
sen uyuma ne olur
sarışınlığının ışığında biraz oyalanayım
dünyayla bağımı bağlayayım yeniden
kışmış karmış sayma hiç
aldanma karaltılmış gecelere


sen iyi ol, ben de olurum
öyle iyimser, güler yüzlü ve tatlı
sabahlarda çiçekli öpücüğün
acıtmadan sıkışın armaklarımı
dudaklarından dökülen sevgin
sebebi uyanışlarımın


yine ben olurum, gel
çeşme başında seni bekleyen
elimde su testim, tepemde salkım söğüt
sana doğru aşarım uzamları
geçercesine zaman tünelinden
saçları örgülü küçük bir kız olurum
oracığa bırakırım testilerimi
seke seke koşarım
bir dönüp bakışına..


23. 12. 2013 / Nazik Gülünay