20.12.2017 12:29:48
kaptırmış kendini
dibe vuran isyanın öfkesine
içindeki çamurdan dünyayı boyuyor
bir ileri
daha da ileri
yaklasştıkça cehennemin eşiğine
kurtulup esaretin zincilerinden
halka halka büyüyor
kirlenmek
göğüs kafesini açamazsan
giremem içeri
görünmez parmaklıklar arkasından
öpemem ruhunu
sevişmek istiyorsan
diyemiyorum
suyun tepeden tırnağa
tavav etmesi bedeni
arınmak için değil
içine almadıkça ab-ı hayatı
kurtulamazsın ateşinden
sabır;
gözeden akan damlanın okyanusa yolculuğu
bakıp da göremezsen
alışırsın körlüğe
aslında;
özgürsen aykırı olmaz
kendin olursun!
kirinle
pasınla
zaaflarınla
öz`ünle
iyi ya da kötü
neysen işte
söyleyemiyorum
susunca ben, daha çok seviyor
içten içe öldürdüğünü fark etmeden
sude nur haylazca
