8.12.2017 19:34:25
Acıyla karılmış (bir)kaç yüz bin sevda
örselenmiş bir ozanım roza
Avuç içlerim mısralara ve hikmetin
çivilenmiş masum bakışlarına
yaftalanmışlık şayiası gölgeler ve derdest
edilmeye hükümlü kethüda uğultular
panoptikon kompleksinde bir ülke
ve sen roza
anlamlandıramadığım bir sükunetle ardımda
dost mu düşman mı kalacaksın yadımda
her giden bir parça yolarken ruhumun
en/derûnundan
çelimsiz bilgelikle savuşturuyorum hüznümü ,sanki
say ki bu şiir yazılmadan ben sustum
yoksayınca yok olmuyor acılar..
