Bir yaz akşamı yudumlarken karşılıklı
Tavşan kanı çayımızı
Gaz lambasının titreyen ışığında
Sohbet giderek koyulaşmıştı
Sohbet bahaneydi oysa
Maksat aynı nefesi tatmaktı.
Bir kalp yapmıştım gayri ihtiyari
Fasulye taneleriyle
Bakışlarından cesaret alarak
Ortasına ismimin baş harfi
Sıra ikincisindeydi elim varmıyordu
Bir türlü taneleri dizmeye
Sense diğer harfi bekliyordun heyecanla
Yanakların al al olmuştu
Kilitlenmişti gözlerin son tanelere
Tek tek dizmiştim taneleri tereddütle
Gözlerine bakarak
Nefesin durmuştu son taneyi koyarken
Yüzeme bakmıştın o an, sevinçle
‘’O ben miyim’’ demiştin
‘’O ben miyim’’ gözlerinde birkaç damla
Başımı önüme eğmiştim evet dercesine
Emin olmak istiyordun
‘’O ben miyim ‘’ diye ısarla sormuştun
Ama sensin diyememiştim
Boyun eğmem gereken bir kaderdi bizi ayıran
Diyemezdim bir sözüm var, bir ömür beni bağlayan
Unutamadım beni bir ömür yakan o iki damlayı,
Yüreğimde kaldı, diyemedim o sendin.