Söze nasıl nerden başlamalıyım
Bilemedim kalem yazar Mustafa’m
Şeytan değil insan taşlamalıyım
Vefasızdır çoğu azar Mustafa’m

Sıkılınca evden bir müddet çıksam
Usulca sokağa karışıp aksam
Etrafıma biraz dikkatle baksam
Gözlerim dünyadan bezer Mustafa’m

Kendini bilenler kalmamış hani
Herkes biraz hayta biraz külhani
Akıl yoksunları paraca gani
İstisna kaide bozar Mustafa’m

Kimisi mecliste uykuya dalar
Kimisi tavuğu canlıyken yolar
Kiminin boynunda görünmez yular
Sallabaş olmuş da gezer Mustafa’m

Kiminin doymuyor yüksekte gözü
Tükürsem delinir astarsız yüzü
Fakirin sırtında zenginin izi
Çiğneyip çiğneyip ezer Mustafa’m

Ağacı sevmeyen zeytin düşmanı
Acımaz doğaya katleder canı
Üzülüp ağlayan dertli çobanı
Sindirir dev gibi dozer Mustafa’m

Çiftçinin epeydir parasız cebi
Toprağı işlese doymaz nesebi
Mercimek ecnebi nohut ecnebi
Boğaza yumruyu dizer Mustafa’m

Kimisi çocuğa kıyar nikâhı
Kalır mı mazlumun yerlerde ahı
Kiminin saymakla bitmez günahı
Uçkuru sabiye çözer Mustafa’m

Doğruya uzanmaz adalet eli
Gün be gün sarsılır mülkün temeli
Vicdandan azade hukuk modeli
Karanlık kuyular kazar Mustafa’m

Taşınmaz değerler satıldı bir bir
Tehlike eşikte alınmaz tedbir
İkinci planda felsefe cebir
Ülkeye yobazlık sızar Mustafa’m

Tüketmek adına bitmeyen yarış
Mutsuzluk tavanda yüzler bir karış
Serpilip boy vermez güdüktür barış
Vahşetin kolları uzar Mustafa’m

Eğitim çıkmazda tutmuyor düzen
Kalmadı zihinden problem çözen
Dalgalı denizde korkmadan yüzen
Gerçeğin resmini çizer Mustafa’m

Yazdığın tarihi silemez kimse
Hainin kalbinde daim vesvese
Nutuk’tan güç alıp yükselen sese
Siniri bozulur kızar Mustafa’m

Düşüncen yaşıyor fikrin ayakta
İzinden yürürüm ışığın yekta
Baş keseriz deyip verseler dikta
Gözümde mağrur bir nazar Mustafa’m
Korkutur mu beni mezar Mustafa’m

Hicran Aydın Akçakaya