Zaten kabuk tutmaz, kanayıp durur
Değme artık gönül, deşik yarama
Sancısı felaket, kalbime vurur
Neden yüklenirsin, bahtı karama


Sevdanın peşine takılıp gider
Gönül bahçesinde, kakdüsler biter
Dikenin üstüne eliyle iter
Gözleri nedense, bakar harama


Binlerce söz verip, yemini bozma
Sahra yeli gibi, savurup tozma
Çözülsün dillerin, ne olur susma
Zekânın indinde, beyin tarama


Düşün bir kez anla, mantık yerine
İçinden çıkılmaz, inme derine
Bel bağla inanıp, umut ferine
Varsayım içinde, neden arama


Her derdin dermanı, kayıtsız kalmaz
Arayıp bulmazsan, kapını çalmaz
Gönül dergâhına, izinsiz dalmaz
Arz eylersen elbet , çare var ama


Değeri kaybedip, düşme gözünden
Medet bekler sevdan, korun közünden
Vazgeçme yeter ki, doğru özünden
Gümüşken dönersin, altın grama


Nesrin Önem
04 11 2017
Tekirdağ