Gönül sermayemi sende batırdım
Çok zarara girdim senin yüzünden.
Kendimi ölmeden kabre yatırdım
Tükenmedi derdim senin yüzünden.

Kimsenin yüzüne bakamaz oldum
El âlem içine çıkamaz oldum
Kahrımdan saçımı başımı yoldum
Defterimi dürdüm senin yüzünden.

Hicranlar sel gibi yıktı bendimi
Sormadın bir kere sızın dindi mi?
Düşlerimde bile her gün kendimi
Uçuruma sürdüm senin yüzünden.

Bilseydin ne kadar zordu sensizlik
İçimde büyüyen urdu sensizlik
Her gece alnımdan vurdu sensizlik
İşkenceler gördüm senin yüzünden.

Böyle per perişan yaşamak arsa
Ben zarar ettim hep unutmak kârsa
Ne sırrım ne gizim ne arzum varsa
Ortalığa serdim senin yüzünden.

Kördüğüm olmuş bir çileye döndüm
Çıldırdım âdeta deliye döndüm
Ardından yaşayan ölüye döndüm
Son nefesi verdim senin yüzünden.

Hasan Hüseyin YILMAZ