BENİ

İlkbaharda gonca güller açınca,
Taç yaprak içinde Beni bulursun,
Tomurcuk gülü dalından derince,
Ahuzar duyunca BENİ bulursun.

Dört yanını ayrık otu bürümüş,
Arasına çalı, çırpı yürümüş,
Üzüm vermeden asması kurumuş,
Bir asma görünce BENİ bulursun.

Tatlı suyu cığıl, cığıl çağlayan,
Canlıları gece gündüz sulayan,
Dostu için hüngür, hüngür ağlayan,
Bir ceşme görünce BENİ bulursun.

Bahçeler kurudu, akmıyor suyu,
Taşlı toprakla doldu, derin kuyu,
Ömre bedel mor sümbüllü bağ bu mu?
Kuru dal görünce BENİ bulursun.

Duman tütmez, bacasında damında,
Işık yanmaz, odasında camında,
Okulun önünde yolun sağında,
Sessiz ev görünce BENİ bulursun.

Okuyup yazarken görürsen O’nu,
Dersler derse ekli tükenmez konu,
Okuldan yarine döner, gün sonu,
Bir genci görünce BENİ bulursun.

Aşkla coşan gönlü güllük gülüstan,
Ezelden ebede söylenen destan,
Ağzı var dili yok, gözü ağlayan,
Bir garip görünce BENİ bulursun.

SÜLEYMAN bilgelik ilimden gelir,
Allah ilmi isteyene verir,
Kendini bilenler Rabb’ini bilir,
Bir bilen görünce BENİ bulursun.

Kabristan içinde yiğitler yatar,
YILDIZ’lar altında garip bir mezar,
Yaprağı solmuş, kırmızı gül tozar,
Bir mezar görünce BENİ bulursun.

Mayıs-2017
Süleyman YILDIZ
(Lemos 5303)