soylu ağaçlar/
papatyalar
aşk gibi sevişince
bir savaş değer kazanır
bütününden kopmadan
hiçliğe dönmeden
bir
bilinen
için.





saatler dardır sevgilim
çığlıkları titretir dalları
sonra akşam olur
sonrası
suyun örtüsünde
gerçek parıltı.





cennet bahçesinde dolaşmak
zeytinin hangi dala aitliğini bulmak
ki,
ağacın kendisiyken sen.
odama sığınan ürpertilerden
korkuyorum
dilimin biçareliğinde
dalgınım
bugün
çık ve
çal sazımı
sevda sesinle
ahh
nasıl sevinir
kelebekler
mavi dalgalar sırtında
dağını öper
dudaklarım.




uyan büyük kuş
dün gece gördüm düşümde
yağan yağmuru
güz ağaçlarını
kırlara koştuğunu
benimle.



aşkın başkentinde
meyveler dökerken bereketini
elma,nar,kiraz
yeşil,mavi,beyaz
elim toprağa değer.
rüzgar saçlarımı dağıtırken
rüyalarıma ışık
özlem serper


bu gece de dönüyorum
mevleviler gibi.

ayağımın altında ölüler
gözümün ucunda diriler
kalbimde sen


dönüyorum.