Seni sevmeye başladığım an, kaybedecek neyim var ki bu hayatta demiştim
Ama an geldi gidişin öyle yordu ki yüreğimi, kendimi hesap etmemişim
Ellerimde papatyalar, yüreğimde geleceğin günün hayali, ama sen gelmedin
Sen gittin ya; yastığımda teninin kokusu kaldı ve gözlerimde hayalin


Sadece ölüler mi nefes alamaz, senin yokluğundaki ben neyim peki
Sen gittin ya ben hep seni bekledim, beni koyup gittiğin günden beri
Sonra arkandan uzun uzun bakakaldım, gözlerin gözlerime değer diye
Senden başka kimseyi sevemedim ben, alamadım yüreğimin derinliklerine


Ne zaman seni düşünsem, kendimi gecenin zifri karanlığında buluyorum
Ve ardından; içimde kopan fırtanın dinmesini beklerken, heryanıma savruluyorum
Sokaklarda bir başıma gezinirken seni düşünerek, sokak lambaları şahidim oldu
Öyle hasretim ki sana, gelmeyişlerin susuz papatyalar gibi boynumu yıkaroldu


Her gece gözlerimi kapadığımda, seni düşlerimin çıplaklığında özledim
Ve sedece sen kal yüreğimde istemiştim, birde gök mavisi gözlerin
Yokluğun yüreğime saplandı, kanarcasına varlığımı benden aldı
Biz ayrılmadık seninle, sadece uzaklaştın benden ama birtek üzerimde kokun kaldı

Şimdi, tüm çıkmaz yollar sana varacak yüreğimde ve artık herkes sana benzeyecek
Oysa kelebekler kadar masum yüreğim, sadece seni sensiz sevecek
Sadece seni sensiz sevecek....!!!