5.10.2017 03:24:48
taşların
konuşma anı geldiğinde
toza dönüşür dağlar ki
bağırıyor
içimizdeki şaşkın düşler
suları çekiliyor ırmakların..
zifire kesik çağlarda,
anlara hükmeden toprakların
kralları öldüğünde
bir ay vakti
çıka gelir dolu dizgin
yurdundan kovulmuş atlılar…
inanmıyorsan
saçlarına sor
ve rüzgara sonra
akıp geçen zamana
sensiz ve sessiz
eksik susan uykulara..
hı hı
ışık hala sızmaya
devam ediyor ruhuma ki
perdeleri çekilmiş bir oda
yüreğimde bulup bulup kaybettiğim
o hayal ki
sen miydin gerçekten?
sen gerçek bir şey miydin
bilmiyorum..
ırmağı
yatağından uyandıran o su/o sel
ıslatmadı demek tenini
ve dokunmadı derinlerine..
öyle ya
ateşe düşen her damla buhar..
(...)
