a

Kimsenin...
Huzurunu kaçırma
Böyle bir hakkın
olduğunu sanma

Ben
hürriyet
sahibiyim diye,
edepsiz,
ahlaksız davranma

Hak
ve hukuk
sadece senin için
değerli olmadığını
araştır, öğren korkma

Heva
ve hevesine kapılarak
mirasyedi olma,
ait olduğun
cemiyetin kurallarını zorlama

Her hata
ve verdiğin zararda,
baban, yakınların koşuyor
imdadına, işte sen
bu kadar uzaksın adamlıkta

Ellerimi...
Uzatırım boşluğa
Birisi tutacak umuduyla

Günlerdir
hücrede kalınca
Korku başkalaşıyor
insanın ruhunda

Ne kadar
zifiri karanlık içinde
kalan, yatan olsa da

Kimsenin
hesap edemediği bir
yaratan var kulunun yanında

Maralı...
Uzaktan
seyrederim
Kendi halinde
ne kadar derin

Ürkek
halini, rikkat
hassasiyetini severim

Melül
oluşu, zarif
ve naif duruşunu
çok benimserim

Hali
derununda
kabalık, katılık,
hırçınlık bulunmaz bilirim

Onun
resmettiği
masumluğu, samimiyeti,
teslimiyeti çok özlerim

Bülbül...
Feryad-ı figan eder
Ona nazar eden ne bekler

Gül
kendi sessizliği
içinde kal eyler

Akıl
insan için
en makbul bir değer,
zan viran eyler

Ruhi
ve kalbi
olmadıkça,
mizan unutuldukça
hal hicrana meyleder

Mustafa Cilasun