son nefesim

gülleri görünce dalar giderim

bir koltuğuna beş sepet sığdıran
ve kaybolmasın diye diğer eliyle çocuğunu tutan
çicekci kadın gelir aklıma
ve
o benim HIRÇINIM

'al' demişti çicekci kadın
'al da şu güllerimden
barış gelsin sevenlere
benim güllerim
kaf dağının ardındaki bir aşk bahçesindendir'

yüzümün asılmasından
sesimin titremesinden
ve hızlı hızlı solumamdan
büyük bir aşk hikayesinin mağdurunu tanımıştı

rengi
deniz rengi
yaprakları dağ yeşili
kokusu
aynı benim HIRÇININ'ki
bir gül demeti tutuşturdu elime

ve devam etti
'al da kokla güllerimi
insan solar bunlar solmaz'
ve dedi
'ancak kötü izler kalır geriye
ne kardar güvenilir ki şu yalan nefese
o ki bitmeden önce
git de
SEVDİKLERİNE ne kadar çok sevdiğini söyle'

oysa BİZ çok olmuştu ayrılalı
bilmem ki nerelerdeydi

o güller solmadı
ve
son nefesimi hâlâ O'na saklarım

19.08.2017

MCİO