Kimse duymuyor, kimse görmüyor
Bir tabuta konulmuş gidiyorum
Ortalıkta bir yerlerdeyim
Gittiiğim götürüldüğüm yeri bilmiyorum
Dediler ki; hayat sana verilen en değerli şey
Kıymetini bil, sevmesini bil
Zor şeydir, yaşamasını bil
Öyle bakışları vardı ki okyanus mavisi
Severmiydim hiç bilseydim olacakları
Kötü bitti bu masalında sonu
Kalbim vazgeçse bile ümitler tükenmedi
Kirli paslı yollarda kaldı
Cevapları olmayan sorular
Gökyüzü açıldı bin parçaya bölündü
Dudaklarım sessiz, gözlerim karalıkta kaldı
Öldüm ben herkesin bilmesini isterim
Beni buldu herkes gibi ama çok yakın çok erken oldu
Halkı da olabirim, haksız da
Görünen köy kılavuz istemez derler ya hani
Benimki de öyle birşey işte
Yakınlarım bilsin isterim
Ben hepinizi çok sevdim
Sakın üzülmeyin,sakın gülmeyin
Ben zaten çoktan ölmüş, gitmiş, bitmiş biriyim