Ağabey yanandayım, demiştin ya gardaşım
Bu sözü düşündükçe gözümden akar yaşım
İnan varsın olmasın malım, ekmeğim, aşım
Yusuf’un Bünyam’ini, benim de Caner’im var

Gezdim gurbet elleri, vefa yokmuş, yanıldım
Yâr oldum kurda kuşa yine düşman sanıldım
Güzel yâd ettim; fakat hep ben, kötü anıldım
Söyle gardaşım neden tuhaf bir kaderim var?

Kan kanı, can da canı çeker gardaşım Caner
Dünya yalanmış çok geç anladı ağbin Soner
Kaçan hayal kuşlarım bir gün yuvaya döner
Caner isminde bundan böyle bir ciğerim var

Gurbet gurbet gezmekten inan ki çok bitâbım
Mertliğimden dolayı yoktur dostum, ahbâbım
Adam satmaz gardaş, ne vicdanım ne âdâbım
Yine de namussuzdan, daha az değerim var!

Hayat, ne sana güldü ne de bana, hiç gülemedik
Şu dünyada biz kim dost, kim düşman bilemedik
Herkese »hayırdan« başka, bir şey de dilemedik
Ah! Her zaman kaybetmek gibi bir hünerim var

Binlerce defa geçtim ben ateş çemberinden
Fakat hiç uslanmadım, ders al biraderinden!
Sevme hiç kimseyi de benim gibi derinden!
Bu yüzden boşa giden, nice alın terim var.

Ne güzeldi değil mi çocukluk yıllarımız
Henüz ayrılmamıştı, kaderde yollarımız
Bayram diye ahırda kalacak mallarımız
Hadi gel paylaşalım beş tane şekerim var

Dokuz taşta yenerdin, ben de sana kızardım
Sonunda dayanamaz, her oyunu bozardım
Şimdi asker olsaydın sana destan yazardım
Görüyorum, yine de karizma askerim var

Kadir kıymet bilene, selam verip selam al
Unutma! Anamızdan emdiğimiz süt, helal
En sevdiğim Allah’a emanet ol, hoşça kal
Sırtım hiç yere gelmez sadık biraderim var