Ahvalimi bilmeden kimse yermesin beni,
Herkes yarası kadar alır ahtan payını.
Tadım tuzum yok işe vardır elbet nedeni,
İçirmedi talihim yudum keyif çayını.


Kulların bilmediği yüce Allah`a ayan,
Ona havale olsun gülüp duygusuz sayan.
Ölmüştür tekrar doğmaz gönül göğüm`den kayan,
Kıranlara ne denir aşkın güven fayını?


Kavururken acılar bedende sol yanımı,
Haklı haksız yargılar dondurmuyor kanımı.
Viran eden utansın neşe dolu hanımı,
Şaşırsın günlerini haftasını ayını.


Sevda benim içimde kutsal imanım gibi,
Canımdan önde gelir yüreğimin sahibi.
Onunla cennet olur kör kuyuların dibi,
Girmezse kursağına ihanetin tayın`ı.


Dünya misafirliği elbet bir gün bitecek,
İnsan en tatlısına, cana veda edecek.
Üryan geldi aleme yine üryan gidecek,
Gerdiğinde Azrail ok takılı yayını.


Gözümde yaş olanı mahşer günü bulurum,
Adil yargı önünde davacısı olurum.
Cennet yüzü göremez yollarına dururum,
Duymam yalvarışını ahlarını vay`ını.

Zehra Yılmaz.