artık değiştir ellerini...
kirli asuman kıyılarına su taşı
berrak derelerden
pörsümüş kader çizgine ve yıkılmışlığına
başka bir dil,
aklına yeni rüzgarlar giydir

bir göğü delirt, mavi yürüsün
sonbahar sarısı yastıklarına
çiçek tozları
ve sonra darmadağın dağılsın bırak
ellerin geçerken başından

kuşkusuz o an bir lavanta bahçesi seyirtir yorgan da

kulaklarına yeni yön çiz...
kürek kürek taşındım deyince
bahçeye çakıl
hükmünü anla kelimelerin
ve bir nazım şiiriyle
törpülenmiş tüm yanlarından
karanfiller dök kıyasıya
tüm kavgalardan nasıl dimdik ve duru
sonra o üşümüş terlik sesine ve bana
geri dönüşleri bildir...

ve ölümün bile aşılır olduğunu bir kırık manzumede


artık değiştir gözlerini...
daldan düşen bir erik dalgınlığıyla
yolların kıyısına turkuaz
güneş tozu yürü eteğine günün
ve sil günbatımlarını
aya dair bir şeyler söylesin yeni teleskopun
bir gökkuşağı merceğine
al git kendini bayram dışında da
annenin mezarına.
ki bilirsin hiç kimse büyümez zaten
anne kucağında


sonra yürü bir şakayık tarlasını
ardın duman
ağzın bir sigara dalgınlığı

ölümün bile aşılır olduğu bildir bir kırık manzumeye...


deniz ercivan

resim; deniz ercivan
üç gelincik
akrilik boya ve
bulaşık süngeri ile ıslak çalışma