Dileğimde seni tuttum açmazım!
Çıksın diye, dala çaput bağladım…
Sanma seni unuttum söz geçmezim;
Duam tutsun diye, her gün ağladım!

Yıllar oldu, gelemedin ay yüzlüm…
Her geçenden seni sordum bal sözlüm!
Hiç gözümden gitmiyorsun mor gözlüm;
Sevdan ile ciğerimi dağladım!

Sen ki böyle, hiç arayı açmazdın…
Olmadığım yerden asla geçmezdin!
Hani bensiz, bir yudum su içmezdin!
Gelir diye, gönlümü çok eğledim…

Apaçıktı inan ki, gönül hanem!
Gittiğini duydum, gözüm doldu nem!
Nerden buldun gurbet eli, bir tanem?
İnan ki ben, hep sılamı yeğledim…

Gurbetliği, yıllar önce tattım ben…
Yastığımı, ters çevirip yattım ben!
Yaban elin, anasını sattım ben!
Canım yandı, tabanları yağladım…

Sen tek benim emelimdin, neş’emdin!
Gönlümdeki taze açmış gül/şendin…
Ağlayıp ta gözlerimden düşendin;
Coşkun akan, seller gibi çağladım!

Çok istedim, tutmadı ya dileğim!
Sensiz sılam, bana yad el meleğim?
Varsın gurbet olsun, gel de geleyim!
Aklımı ben, ancak böyle sağladım…

Karaman-2017/07


Halil Şakir Taşçıoğlu

ÜSTATLARDAN:

Sevdiğim mi beni, her gün anıyor
Deli gönül, uğrun uğrun, yanıyor
Dediler yürekte, yaran kanıyor
Biraz derin gördüm, amma sığladım...........................................................Aşık Lüzumsuz