SEN NİSAN, BEN EYLÜL

Sen taze açmış gül,
Bense kurumuş bir dalım.
Bülbüller sana konar,
Sende öter,
Seninle sevişirler…

Uzaktan seyretmekle yetinirim,
Kıskanırım bülbüllerle aşkını,
Çekemem!
İçim içimi yer!

Anlıyorum;
Neylesin bülbüller kuru bir dalı.
Ne yuva olur benden,
Ne seyranlık.

Yemyeşildim bir zamanlar,
Hayat verirdim böceğe, tırtıla,
Kuşların türlüsü konar, öterdi bende.
Bakmayın şimdiki halime…

Ey kırmızı gül!
Böbürlenme sen öyle!
Gün gelir sen de solarsın,
Kalmaz caziben,
Konmaz bülbüller, kuşlar,
Caka satmaya mecalin kalmaz.
Yalnızlığın,
Kuruyup yok olmanın ne olduğunu anlarsın.
Anlarsın sen…

Söyleme nisan şarkılarını,
Varsın bülbüller senin olsun,
Çalma benden sakayı, kargayı.
Pes ettim,
Aklım lime lime artık.
Sen yengi, ben yenilgi,
Sen nisan, ben eylül…

Ömer Adar-2017
[ italik ][ italik ]