Güller açmış yanağında,görünür muhteşem canan,
Uzanıp dokunsam mı saçlarına,o rüzgarda uçuşarak,
Endamıyla yer gök yakar,içerisinde volkanlar yanan,
Dibine kibritler çakılmış,dört bir yanından tutuşarak…

Meftunum gel zülfüne, eyleme bahtımı deli divane,
Sensiz geçmiyor ömür,ne ev bark kaldı nedeki hane,
Hayat bensiz yaşanır amma,sensiz ömür bir bahane,
Yok oldu gitti hayallerim,kelebekler misali uçuşarak…

Heyhat geçti zaman,doldu vakit,gün yetmiyor bana,
Demini uzun yaşa,kısa sürün dönüp bakma sen ana,
Her yer cennet, görmeyi bil ve takılıp kalma mekana,
Uzaklaş ayrılıklardan,sevgiliye doğru hızlan, koşarak…

Yüzüne bakınca yüreğimi görürüm,billurdan bir tas,
Tenin bana kadifeden, atlastan, ipekten sanki libas,
Aşkın süründürür,yakar beni,kaderimden bir miras,
Acılarla, kederle hep gamlandım ve aşkınla coşarak..

Şeyhim;Derki uzansam dizine son nefesi vermeden,
Açık gider gözlerim sinendeki ak güllerin dermeden,
Olurda bu dünyadan göçer isem muradıma ermeden,
Terki diyar ederken son bir defa, Azrail ile boğuşarak…


Nurettin GÜLBEY
Saat : 15.28
22.06.2017
Yalova

Not :İzmirliden esinlenerek bu dörtlüğü yazdım…

Muhabbetin görmedim,göreydim tatlı dilin,
Yazabilsem dertlerimi, uzun metrajlı filim,
Nakş eylesem bir yere yetmez halıyla,kilim,
Aşkın derya olsa da suların göl, nehir değil...
Lokman hekim gelse de, derdime çare değil...

Nurettin GÜLBEY
Saat : 15.48
22.06.2017
Yalova