Hiç kimseyi görmeden kalbim.
Kırmadan,
Sevilmeden sevmek neden?

Hayat mutlu yaşamış olanlar için güzeldir
Yaşamamış olanlar içinde,bir çile bir zehirdir.
Deriz ya? Bir çok zaman !
Kimse görmüyor içimi,
İçim hüzün gülmem yalan.

Bu kadar çok sevdiğim için mi,
Bu kadar çok bağlandığım için mi
Bu terkediliş?.
Dertlerimi seninle unuturdum.
Sana canımı bile sundum.
İsmin düşünce aklıma,deli gibi arar oldum
Madem gönlün yoktu,neden attın beni ateşe..


Allah’ım artık bu çileyi çekmeye dermanım bitti.
Yaşamayı beceremediğimden değil,
Bugün imtihan,öbür günde imtihan
Ben neden varım ki ?

Ne bu gözlere ben gör dedim,
Nede bu kulaklara ben duy dedim,
Nede bu yüreğe ben sevmesini söyledim.
Herkes neden üstüme geliyor neden?

Yoruldum tükendim artık
Hergün gözlerimde yaşlar,
Hergün sol yanımda bitmeyen acılar.
Senmisin bunlara sebeb?
İki dünya yok oldu bende..

Ne desem boş artık
Kısarım sesimi bu dünyaya
Ben giderim ,yalancılara inat!
Söylemesin kimse, yazdıklarıma. İnat.

bir söz!
Şimdi sırada ölüm mü var,
Gelsin korkum yoktur artık
Anlım ak yüzüm aktır benim
Ölümlere merhaba,
Yaşanmışlıklara elveda.

Mehtap